0086-574-873204583

مواد هسته فوم در ساختار ساندویچی کشتی کامپوزیت پلاستیکی تقویت شده با الیاف شیشه

مواد هسته فوم در ساختار ساندویچی کشتی کامپوزیت پلاستیکی تقویت شده با الیاف شیشه

Update:2022-10-31
Summary: مواد هسته فوم که معمولاً در FRP/CM استفاده می شوند عب...
مواد هسته فوم که معمولاً در FRP/CM استفاده می شوند عبارتند از پلی وینیل کلراید (PVC)، پلی استایرن (PS)، پلی اورتان (PUR)، اکریلونیتریل-استایرن (SAN)، پلی اتریمید (فوم هایی مانند PEI) و پلی متاکریلیمید (PMI) که PS و فوم های PUR عموماً فقط به عنوان مواد شناور به جای کاربردهای ساختاری استفاده می شوند. در حال حاضر، فوم پی وی سی تقریبا به طور کامل جایگزین فوم PUR به عنوان یک ماده هسته ساختاری شده است، به جز در برخی از ساختارهای فوم در محل.
به بیان دقیق، اولین ماده هسته فوم با دمای بالا ساختاری که در ساختار ساندویچی اعضای باربر استفاده شد، استفاده از فوم پی وی سی اصلاح شده با ایزوسیانات یا پی وی سی متقاطع بود. اولین ساختار ساندویچی با هسته فوم پی وی سی کابین عایق حرارتی بود. فرآیند تولید پی وی سی با پیوند متقابل توسط آلمانی Lindemann در اواخر دهه 1930 اختراع شد. پس از جنگ جهانی دوم، فرانسه این فرآیند را در غرامت های جنگی گنجاند و کلبر رنولیت شروع به تولید فوم پی وی سی متقاطع Klegecell® کرد که عمدتاً برخی از فوم های کم چگالی مورد استفاده در محصولات خودروهای عایق حرارتی است.
در دهه 1950 و 1960، Kleber Relorette Plastics مجوز تولید فوم PVC را به چندین شرکت اروپایی صادر کرد. دو شرکت آمریکایی دیگر، B.F Goodrich و Johns-Manville نیز مجوز شروع تولید را خریداری کردند، اما پس از چند سال متوقف شدند. زمانی که تمام مجوزهای تولید منقضی شد، فرآیند تولید پی وی سی کراس لینک عمومی می شود. پس از ورود به دهه 1970، اکثر تولیدکنندگان اصلی اروپایی دارای مجوز نیز تولید خود را متوقف کردند. دو تولید کننده اصلی فوم های پی وی سی Divinycell® و Klegecell® از Diab و سری Hereex® فوم PVC از Airex هستند.



در اواخر دهه 1940، Lindemann از گاز پرفشار به عنوان یک عامل دمنده برای ایجاد فوم پی وی سی اصلاح نشده استفاده کرد که به عنوان فوم PVC خطی نیز شناخته می شود.
انگلستان اولین بار در سال 1943 فوم پلی استایرن را تولید کرد و در سال 1944، شرکت داو کیمیکال از ایالات متحده، فوم پلی استایرن را در مقادیر زیاد به روش اکستروژن تولید کرد.
در طول جنگ جهانی دوم، آزمایش‌کنندگان آلمانی Bayer واکنش دی ایزوسیانات‌ها و ترکیبات هیدروکسیل را برای تولید فوم‌ها، پوشش‌ها و چسب‌های سخت PUR مطالعه کردند. در سال 1952، بایر نتایج تحقیقات فوم پلی اورتان انعطاف پذیر را گزارش کرد.