وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV) که معمولاً به عنوان هواپیمای بدون سرنشین شناخته می شود، هواپیمایی بدون خلبان انسان است. پرواز پهپادها ممکن است با درجات مختلفی از خودمختاری عمل کند: یا تحت کنترل از راه دور توسط اپراتور انسانی یا به صورت مستقل توسط رایانه های داخلی. پهپاد عمدتاً در کاربردهای نظامی منشأ می گیرد، استفاده از آنها به سرعت در حال گسترش به کاربردهای تجاری، علمی، تفریحی، کشاورزی و سایر کاربردها، مانند پلیس، حفظ صلح، و نظارت، تحویل محصولات، عکسبرداری هوایی، کشاورزی، قاچاق، و مسابقات هواپیماهای بدون سرنشین است.

چالش در حال حاضر این است که چگونه می توان برد پرواز خود را افزایش داد، کامپوزیت ها با فوم PMI به عنوان هسته ساختاری ساندویچی می توانند به طور چشمگیری وزن پهپاد را کاهش دهند و خواص مکانیکی عالی ارائه دهند.3